Kelime oyunlu fon müziği


Her şeyin en başında Tanrı insanları camdan yaratmış. Parlak olsunlar diye, içleri dışları bir olsun diye,biraz acılı olsa da kendilerine istedikleri şekilleri verebilsinler ...

Başlarda her şey güzelmiş. Herkes memnunmuş halinden, güzelliğinden..

"Ya kırılırsam" korkusu baş göstermiş önce. Her şeyden, herkesten çekmiş kendini insanoğlu. 

Sonra işler değişmeye başlamış. İnsanlar unutmuşlar yaradılışlarını...
Kırmışlar kendilerini ve birbirlerini.

Kimi, kendi kendine, gözyaşlarıyla sarmış yaralarını, yapıştırmış bütün kırıkları.

Kimilerini, kırıldıkları yapıştırmış. Belki tekrar kırmak için, belki hatasını anladığından...

Kimilerini, kırıldıkları umursamamış da başkaları koşmuş imdadına...

Ama en kötüsü pes edenlermiş. Ne kendileri yapıştırmışlar kırıkları, ne de başkalarının yapıştırmasına izin vermişler.


Kim kırdı her okşamak istediğimde seni..


Bir kez kırıldıktan sonra bir daha kimse eskisi gibi olamamış. 

Aylar yıllar geçmiş. Kırılmayan insan kalmamış dünyada. 
O gün hatasını anlamış Tanrı, ete kemiğe bürümüş insanları. 
Yalnızca kalpleri cam olarak kalmış. Hem ne kadar kırılgan hem de ne kadar güçlü olduklarının farkına varabilsinler diye...